Bałtów
Cmentarz w Bałtowie rozpościera się na północ od kościoła i zabudowań plebańskich, po obu stronach głównej drogi biegnącej przez wieś. Część cmentarza położona powyżej drogi (tzw. górny cmentarz), sąsiadująca z zespołem pałacowo- parkowym, jest starsza i obejmuje swą powierzchnią 9940 m2. Drugi cmentarz, leżący poniżej drogi, graniczący z polami, został utworzony w 1870 roku i liczy 5200 m2. Na obu cmentarzach znajduje się szereg kamiennych wysokich nagrobków o zabytkowym charakterze, pochodzących z końca XIX i początków XX wieku. Niestety tylko nieliczne zachowały dawną świetność. Większość z nich w różnym stopniu uległa zniszczeniu i wymaga renowacji. Spacerując po górnym cmentarzu można zobaczyć niekompletne stacje drogi krzyżowej. Znajduje się tam również mogiła, w której spoczywają 4 osoby zamordowane przez hitlerowców w 1943 roku, a ponadto nagrobek dziedzica dóbr bałtowskich, Antoniego Pieniążka herbu Odrowąż oraz współdziedzica dóbr Boria, Macieja Giełżyńskiego, jak również groby tutejszych duchownych: księdza Tomasza Wrońskiego (zm. 30 stycznia 1862 r.), kanonika katedry sandomierskiej i plebana bałtowskiego oraz księdza Kazimierza Kozłowskiego, proboszcza parafii bałtowskiej. Szczególną uwagę przykuwa murowana kaplica wybudowana w 1914 roku przez księdza Władysława Fudalewskiego. Spoczywają w niej doczesne szczątki Aleksandra i Marii z Żurowskich księstwa Druckich – Lubeckich oraz ich wnuczki, Marii del Rosario Girard.
Kaplica cmentarna
Kaplica cmentarna wznosi się na terenie starego cmentarza katolickiego (obecnie jest to górna część cmentarza parafialnego), zlokalizowanego u podnóża tak zwanego Wzgórza Pałacowego, powyżej drogi biegnącej przez wieś relacji Ostrowiec Świętokrzyski – Solec (dziś droga ta przecina cmentarz parafialny w Bałtowie na dwie części), na północ od kościoła. Stoi w jego środkowej części, tuż obok alei głównej.
Kaplica fasadą zwrócona jest na wschód, w stronę biegnącej wzdłuż cmentarza drogi.
Postawił ją w 1914 roku ówczesny proboszcz bałtowskiej parafii, ksiądz Władysław Fudalewski, prawdopodobnie z przeznaczeniem na swój grobowiec. Kiedy w 1918 roku ksiądz Fudalewski został zamordowany na plebanii, jego ciało zabrali dawni parafianie, kunowianie. Pochowali je w Kunowie, na tamtejszym cmentarzu. Ostatecznie w owej kaplicy cmentarnej złożono zwłoki właścicieli dóbr ćmielowsko-bałtowskich, księstwa Marii (zm. w 1927 r.) i Aleksandra (zm. w 1926 r.) Druckich-Lubeckich. Ich syn, Ksawery w zamian za pozwolenie pochowania w grobowcu ciał rodziców, zobowiązał się względem parafii ogrodzić na własny koszt stary cmentarz. W 1931 roku wywiązał się z obietnicy.
W 2000 roku obecny proboszcz parafii w Bałtowie, ksiądz Kucharski odnowił elewacje kaplicy. W 2001 roku w grobowcu złożono urnę z prochami Marii del Rosario z Druckich-Lubeckich Girard, córki ostatnich właścicieli dóbr bałtowskich, Jadwigi i Ksawerego Lubeckich.
Na marginesie dodajmy, że 11 maja 1920 roku w kaplicy cmentarnej „specjalnie na tę uroczystość przygotowanej” koncelebrował mszę świętą biskup sufragan sandomierski, ksiądz Paweł Kubicki. Uczestniczyło w niej wiele osób, w tym cała rodzina Druckich-Lubeckich.
Kaplica cmentarna reprezentuje styl eklektyczny. W niezmienionym stanie zachowała się do dziś. Jest obiektem murowanym, parterowym, o zwartej prostopadłościennej bryle, wąskofrontowym, nakrytym dwuspadowym dachem, wzniesionym na planie prostokąta. Postawiono ją z kamienia łamanego zespojonego zaprawą wapienną i obustronnie otynkowano. Dach kaplicy kryje dachówka ceramiczna rzymska. Budynek posiada strop typu Kleino. Więźba dachowa jest drewniana, o konstrukcji krokwiowo-jętkowej.
Elewacje kaplicy są otynkowane. Wieńczy je prosty gzyms przechodzący w elewacjach szczytowych w rodzaj opaski.
Elewacja frontowa, wschodnia, jednoosiowa, ma na osi otwór drzwiowy, poprzedzony czterostopniowymi schodkami. Wejście stanowi żelazna kuta krata. Nad nim widnieje napis: „D. O. M. Reqviescant in pace”. W szczycie fasady znajduje się konchowo sklepiona nisza, a w niej rzeźba pełna Matki Boskiej Niepokalanego Poczęcia. Figura jest lekko wysunięta do przodu. Pod stopami ma konsole w kształcie trzech nałożonych na siebie kół. Wokół niszy biegnie płaska opaska.
Elewacja tylna, zachodnia, jest pozbawiona podziałów. Elewacje boczne: północna i południowa, mają na osiach małe okienka zwieńczone odcinkowo. Są one drewniane, futrynowe, jednoskrzydłowe. Nie posiadają opasek.
Kaplica cmentarna jest obiektem jednoprzestrzennym. Jej ściany i stropy są otynkowane. Posadzka jest wykonana z płyt z kamienia łamanego. Wzdłuż bocznych ścian stoją kamienne siedzenia. Przy szczytowej ścianie znajduje się ołtarz złożony z prostej mensy. Na ścianie nad ołtarzem są umieszczone trzy prostokątne płyty z płaskorzeźbami przedstawiającymi sceny biblijne: „Przybicie do krzyża”, „Zdjęcie z krzyża”, „Złożenie do grobu”. Między nimi wisi obraz Matki Bożej Częstochowskiej.
Wnętrze kaplicy jest dostępne od frontu. Doświetlają je okienka bocznych elewacji.
Budowla ma 4,55 m długości, 4,35 m szerokości i 3,2 m wysokości.